Het diner

mening

Ik vind het wel een leuk boek, alleen een beetje apart. Het verhaal wordt in zoveel details verteld dat het een beetje teveel wordt. Over hoe hij bijvoorbeeld naar de wc gaat is een voorbeeld. Van die kleine dingetjes die er niet echt toe doen. Maar voor de rest is het wel heel mooi geschreven, het neemt je mee in het verhaal. De flashbacks zijn heel erg toepasselijk op wat er op dat moment in het 'nu' afspeelt. De vergelijking van de hoofdpersoon met zijn zoon komt daar heel goed mee tot uiting. Maar ook hoe hij zich met alle anderen die erin voorkomen vergelijkt, zo merk je al snel het verschild tussen de verschillende personages. En wat voor karakters het zijn. Ben benieuwd hoe het allemaal afloopt.

samenvatting

Het boek gaat zoals de titel al doet vermoeden over een diner. Beter gezegd een chique diner waar Paul en Claire zich niet zo op hun gemak voelen.

Paul is getrouwd met Claire en Paul is de broer van Serge die presidentskandidaat is. Serge heeft ervoor gezorgd dat ze toch nog plaatsjes konden reserveren in een chique restaurant. Het diner begint normaal maar Paul moet plots naar het toilet. Als hij terugkomt zit Babette met tranen in haar ogen. Ze loopt naar de deur en Claire achtervolgt haar terwijl Paul en Serge hun hoofdgerecht opeten. Voor Paul heeft het lang genoeg geduurt en hij gaat op zoek naar zijn vrouw en Babette. Op datzelfde moment gaat er een GSM af in zijn broekzak. Het is de gsm van zijn zoon Michel, die wil afspreken om zijn gsm te komen ophalen. Als hij heeft opgehangen ziet hij zijn vrouw en Babette terug binnenkomen. De gemoederen zijn blijkbaar al wat bedaard. Terwijl Paul op zijn zoon wacht bekijkt hij de filmpjes die op de gsm staan. Op de beelden ziet hij de zoon van Serge samen met zijn eigen zoon tekeer gaan tegen een zwerver. De zwerver ligt op de plek waar zij moeten zijn en dat kan zomaar niet. Hij moet er voor boeten. De jongens steken de zwerver in brand en alles staat op film. Wanneer zijn zoon aankomt bij het restaurant vraagt zijn vader waarom hij nooit iets over de beelden verteld heeft. Blijkbaar chanteert de geadopteerde zoon van Serge, Michel. Hij wil de beelden online zetten, maar hij probeert ze met geld te chanteren. Zijn zoon gaat weer naar huis en het diner gaat verder. Opeens komt het onderwerp aan bod. Serge wil alles opbiechten maar de andere drie zitten meer in met hun zonen en vinden dat ze moeten denken aan hun toekomst. Wat ze niet weten is dat Serge de persconferentie al gepland had. Hij gaat naar het cafe over het restaurant. Opeens hoort Paul sirenes. Hij stormt naar buiten en ziet zijn broer afgevoerd worden met de ambulance. En met Beau hebben ze afgerekend, Michel en Rick dan toch.

Gedicht

Sluit,

Sluit je ogen,

kom op je kan het,

Zie het niet,

Je wil het niet zien.

ziet zij het ook,

Of zie ik iets niet.

Zie ik het alleen,

Duister en licht,

zo eerlijk,

Is het wel goed,

Sluit je ogen,

Ik sluit mijn ogen,

maar alleen als jij het belooft,

Maar ik kan mijn ogen niet sluiten,

Dan kom ik het tegen,

Ik kan het niet,

Zou ik mijn ogen wel mogen sluiten,

Zou ik wel instaat mogen zijn dat te doen.

uitleg

Het gedicht gaat over de woordwisselingen in het hoofd van de hoofdpersoon. Hoe hij met zijn dingen omgaat. Het begint met sluit je ogen, want dat is wat hij doet. Hij kijkt niet naar wat er om hem heen gebeurd, maar doet hij dat ondertussen toch wel? Kan hij zich wel afkeren van wat er allemaal om hem heen gebeurd in zijn gezin? Alle verschillende dingen die op hem afkomen. De 'duistere en lichte dingen', hiermee bedoel ik de goede dingen die hij in zijn zoon ziet, maar ook de slechte dingen. En is hij de enige die het zo voelt, of ziet zijn vrouw Claire het ook? 'Zo eerlijk'. Alles waar hij zijn ogen niet voor sluit, is de werkelijkheid. Het is allemaal heel eerlijk. Maar is het wel zo eerlijk dat hij dat allemaal ziet. Maar is het wel goed met wat hij allemaal ziet? Als hij andere keuzes gemaakt had, had hij sommige dingen niet gezien van wat zijn zoon allemaal had gedaan, en had hij niet de keuze gehad om het probleem te vergeten en weg te werken of aan te pakken. Want wat moet je doen als goede vader. Je zoon beschermen? En hoe moet je dat doen. Het eerlijk staat ook voor de ogen van zijn zoon, zoals hij meerdere keren in het boek omschrijft. Zijn 'eerlijke' bruine ogen. 'ziet zij het ook, of zie ik iets niet'. Wat hij meekrijgt van zijn zoon, weet zijn vrouw dat wel? Of wist zijn vrouw het allang en hij niet. Of krijgt hij iets niet mee? Wie weet nou wat? Hij wil zijn ogen wel sluiten, maar alleen als jij beloofd. Hier is de jij is zijn gevoel. Zijn gevoel die dan zegt dat het goed is wat hij doet. En dat de toekomst goed komt. Maar als hij zijn ogen er voor sluit wordt hij geconfronteerd met de werkelijkheid. Met zichzelf, hoe hij zichzelf in zijn zoon tegenkomt. En mag hij zijn ogen wel sluiten. Er is in het boek een deel waar hij bij de psycholoog is. Daar praten over hoe je met een vruchtwaterpunctie kan zien of een feutes een ziekte heeft of niet, een ziekte zoals hij heeft. Als ze dat veertig jaar geleden hadden was hij er misschien niet geweest, alleen omdat de medische wereld niet zo ver ontwikkeld was op dat moment, alleen daarom is de kans er niet geweest dat hij niet ter wereld was gekomen, omdat de ouders de kans hadden om abortus te plegen.

               Het gaat met name over het midden van het boek, waar hij zichzelf tegenkomt.