De overgave van
Reinaert de vos was een vos met sluwe streken. Met al die
streken had hij veel andere dieren pijn gedaan, daarom moest hij op de hofdag
gedagvaart worden. Drie keer stuurde Koning Nobel iemand naar hem toe, maar
twee keer wist hij ervan af te komen. We behandelen in deze tekst hoe Reinaert
de drie dieren te grazen heeft en genomen en waarom hij wel met 3e
afgezant van de koning meeging.
Koning Nobel stuurde als eerste Bruun de beer naar Reinaert.
Bruun werd gewaarschuwd door zijn vrienden dat hij moest oppassen voor
Reinaerts sluwe streken, maar Bruun geloofde niet dat iemand zo schurkachtig
kon zijn. Vol vertrouwen ging hij naar Reinaerts kasteel toe. Via een donker
bos kwam hij in een wilde streek, waarachter een grote heuvel lag. Na een
tijdje kwam hij bij het kasteel Maupertuus van Reinaert aan. Reinaert lag hier
te slapen voor zijn poort.. Bruun begon hem te roepen, hierdoor werd Reinaert
wakker. Bruun de beer zei: “Ik ben een afgezant van de koning, en ik daag u
voor de rechter.” Reinaert hoorde dit en dacht koortsachtig na. Na een tijdje
sprak hij: “ Bedankt voor uw raad, maar u had niet hoeven te komen, want ik was
wel gekomen. Maar mijn buik is zo heerlijk gevuld dat ik niet kan gaan. Maar u
kan mij helpen, want ik heb een enorme voorraad honing.” Bruun wilde dit wel,
dus gingen ze naar de boer Lamfroit. Toen ze daar aan kwamen zei hij tegen
Bruun: “In die gesplete boom zit alle honing die u wilt.” Maar Bruun kwam vast
te zitten in de boom en werd ontdekt door Lamfroit en de andere dorpsbewoners.
Hij werd zwaar mishandeld. Uiteindelijk kon hij net ontsnappen en kon hij terug
naar het hof gaan.
De koning stuurde een tweede afgezant naar Reinaert, dit was
Tibeert de kater. Tibeert ging naar het kasteel, waar hij Reinaert vond. Hij
vroeg aan Reinaert mee te gaan zodat hij berecht kon worden, maar natuurlijk
had Reinaert zijn volgende list alweer klaar. Twee dagen voor dit had Reinaert
ingebroken bij de pastoor. Hij had een haan gestolen en opgegeten. Reinaert nam
de kater meen aar de pastoor zodat de kater daar wat muizen en kippen kon eten.
Maar voor het gat waar Reinaert had ingebroken, had de zoon van de pastoor een
strik
opgehangen. Nadat Tibeert naar binnen was geklommen, kwam hij vast te in de strik. Door al het lawaai dat hij maakte, kwamen de pastoor en zijn familie naar de schuur. Daar vonden zij Tibeert, gevangen in de strik. Ze mishandelde hem. In grote paniek beet Tibeert een van de twee ballen van de pastoor eraf. Toen de familie dit merkte vergaten ze Tibeert waardoor hij kon ontsnappen en weer terug kon gaan naar het hof.
opgehangen. Nadat Tibeert naar binnen was geklommen, kwam hij vast te in de strik. Door al het lawaai dat hij maakte, kwamen de pastoor en zijn familie naar de schuur. Daar vonden zij Tibeert, gevangen in de strik. Ze mishandelde hem. In grote paniek beet Tibeert een van de twee ballen van de pastoor eraf. Toen de familie dit merkte vergaten ze Tibeert waardoor hij kon ontsnappen en weer terug kon gaan naar het hof.
Als laaste stuurde Koning Nobel de das Grimbeert naar
Reinaert. Met hem ging Reinaert wel mee. Hij ddeed niks bij Grimbeert, omdat
hij verre familie was van de vossen. En je haalt geen streken uit bij familie.
En het was de derde dagingsboodschap. Als je dan niet naar het hof kwam, werd
je vermoord of mocht je gedood worden. Op weg naar het hof kwamen Reinaert en
Grimbeert kippen tegen en een haan. Reinaert had de haan bijna verslonden maar
Grimbeert hield hem tegen. Reinaert kon zich moeilijk inhouden om de haan op te
eten. Hij keek de hele tijd achterom. Grimbeert zag dat en hij zei dat Reinaert
moest gaan biechten. Na het biechten deed Reinaert alsof hij helemaal goed was
en spijt had van alles wat hij had gedaan. Hij werd tot pelgrim gemaakt en
vergeven door de koning. Maar hij vermoorde een ridder van de koning en
vluchtte weg.
De reden waarom Reinaert wel met de derde afgezant meeging,
was omdat de dassen verre familie zijn van de vossen. Bovendien was het zo
wanneer je derde keer niet meegaat, je vogelvrij werd verklaard en/of vermoord.
En dat wil je natuurlijk koste wat het kost vermijden!
Leuke blog Astrid!
BeantwoordenVerwijderen